Dünya büyük bir şirket olmuş, parababalarının sahip olduğu ülkeler yönetiyor dünyayı diyorlar, insanlar tüketmeye yarayan tüketim köleleri oluyor diyorlar, hep seninle oynuyorlar diyorlar, oyuncak olmuşuz diyorlar, dönen çarkın içinde olmak zorundasın diyorlar, güzel hiçbir şey demiyorlar, hep başkalarının başkalarına yaptığı ve yapacağı kötülüklerden bahsediyorlar, başka insanların planladıkları gibi yaşamak zorunda olduğunu ve başka bir yaşamın söz konusu olamayacağını söylüyorlar, yeni dünya düzeni diyorlar eski dünya düzeninden sıkılmış olanlar.
Hep başkası yapıyor ve yine başkasının yaptığını konuşuyoruz, yaşamın güzelliği ön plana çıkartmaktansa kötü olan ne varsa onları görüyoruz gazetelerde, örgürlük diye bir şeyin varlığından bahsetmek bile gülünç olmuş, herşeyin başkaları tarafından kontrol edildiğine inandırılmışız, haklı olanın hakkını alamadığı bir dünyaya inanıyor herkes, sadece kitaplarda kalan güzel dünyaları arıyoruz. Daralmış alanlarda hissetmemek için gözlerini hep iyiden yana çevirmek zorundasın, hala nasıl özgürce yaşadığını zannediyorsun, onlara göre kuklasın, onların dizayn ettiği bir hayatı yaşıyorsun onlara göre, dünyaya tüketilecek bir şey vermiyorsan sistem seni saymıyor, öldüresiye çalışmak zorundasın, çalışmaların çoğu insan tabiatına uygun olmayan bir yıpranma üzerine kurulu, tercih edemeden birçok şeylere razı gelmek zorundasın, başka türlü yaşamanın mümkün olmadığını biliyorsun, herşeye üretim ve tüketim olarak bakan bu mantalite insana da toplumlara da üreten ve tüketen bir hayvan olarak bakıyor, üretimini sürdürebilmek için gerekli olan kaynaklara da onyıllardır hayvanca saldırıyor ve insanların tüketimi arttırması için ne gerekiyorsa yapıyorlar, bu durum git gide daha kötü bir hal alıyor. Bu düzenin içinde olduğunu anlayıp daralmamak ne mümkün, illede sana huzur verecek limanlara bakıyorsun. Herkes gergin o ülkede, refah için herşey mübah zannedenlerin hayatında 1 sn refah hissettikeri mi var, unutmuşlar çoktan hisleri.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder